تاوان اندیشه مکروه
یکی از برکات ارزشمند هدایت خداوند،برای کسانی که تحت تربیت خاص او قرار دارند ،آگاهی از عیب های خویش است.در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله)آمده است:
هر گاه خداوند، خوبی بنده ای را بخواهد، او را دین شناس می گرداند و به دنیا بی اعتنا می کند و به عیب هایش بینا می سازد.
آری!جوان خیاط،پس از این که تحت تربیت خاص الهی قرار گرفت ،از این گونه الهام ها برخوردار شد.
آیـة الله سید احمد فهری زنجانی،نقل می کند که جناب شیخ به ایشان فرمود:
روزی برای انجام دادن کاری روانه بازار شدم.اندیشه مکروهی در ذهنم گذشت؛ولی بلافاصله استغفار کردم،در ادامه راه شترهایی که از بیرون شهر هیزم می آوردند،قطاروار از کنارم گذشتند،ناگاه یکی از شترها لگدی به سوی من انداخت که اگر خود را کنار نکشیده بودم آسیب می دیدم.به مسجد رفتم و این پرسش در ذهن من بود که این رویداد،از کجا سرچشمه گرفت و با اضطراب عرض کردم:خدا یا!این،چه بود؟
در عالم معنا به من گفتند:این،نتیجه آن فکری بود که کردی.
گفتم :گناهی که انجام ندادم!
گفتند:لگد آن شتر هم که به تو نخورد!
مشاهده شده در کتاب کیمیای محبت،اثرمحمدی ری شهری،ص98