فرید

امام «ره» هادی همیشگی

امام «ره» به دلیل هوشیاری هیچ گاه خود رامسیر موجها و نسیم های مقطعی و انحرافی قرار نداد و همیشه نقش ناظر یا هادی و کنترل کننده حوادث را به عهده داشت؛ ایجاد تشکیلات و گروه های سیاسی و تولد یافتن سازمان های به ظاهر انقلابی و نفوذ آنان در اقشار مختلف و قبضه نمودن فرهنگ جامعه در چهره ملی گرایی و یا به اسم مجاهدین خلق و طرفداران اسلام راستین که در صورت بروز یک موج انقلابی و تغییر رژیم و سیاست، مجددا بتوانند از کانال آن ها حکومت را قبضه نمایند و راه را برای استعمار جدیدی هموار سازند، از این رو، حتی از پیش،روسای جمهور و وزرا را نیز تعیین می کردند!مسلما تشخیص این چهره های پلید و منافق صفت کار آسانی نبود؛ بلکه از بزرگترین مشکلات بود که نمونه بارز آن جریان منافقان در نجف بود که آن ها با ایجاد زمینه های کاملا مساعد و حساب شده و بدون مطرح کردن شناخت خود از مبدا و معاد و رسالت،در سطح عموم مردم، موفق شده بودند حمایت اکثریت قریب به اتفاق شخصیت ها و رجال علمی و سیاسی در متن مبارزه را به خود جلب کنند و آنان از این طریق می خواستند با جلب حمایت امام«ره» از آنان، سند اعتبار و پشتیبانی دریافت کنند؛ اما امام«ره» با تامل و بصیرت با آنان برخورد کرد و چهره زشت آنان رااز لابه لای ده ها پرده فریب و نیرنگ و از متن نوشته و آثار آنان کشف نمود و بعد از آن همه کوشش و تلاش و این طرف و آن طرف منافقان، با یک جمله، کاخ آما ل و آرزوهای کثیف آنان را در هم ریخت و آن این که :« شما به همین اندازه که من در طرد و نفی شما سخن نمی گویم، راضی باشید»

از مرحوم علامه شهید آیت الله مطهری«ره» نقل شده است که فرمود:« اگر امام«ره» آن روز در تایید و حمایت آنان سخنی فرموده بودند، ما امروز هیچ چیز نداشتیم».به خوبی روشن است که بیشتر چهره ها از آنان حمایت می کردند و تنها امام «ره» باقی مانده بودند که امید آن ها را به یاس و حرمان مبدل ساختند تا این که انقلاب پیروز شد.

مشاهده شده در ماهنامه شمیم یاس،ش59، ص20