آیین دوستی
دوست شایسته
با کسی همنشینی و مصاحبت و دوستی کن که:
1.هر گاه با او همنشین شدی،مایه آراستگی تو باشد،
2-آنگاه که خدمتش کنی،تو را نگهبان باشد،
3-هر گاه از او یاری خواستی،کمکت کند،
4-اگر سخنی گفتی،تو را تصدیق کند،
5-اگر(بردشمن)حمله بردی،قدرت و صولت تو را بیفزاید،
6-اگر دستت را به فضل و نیکی دراز کردی،او هم دست،پیش آورد،
7-اگر در تو(و زندگیت) رخنه ای پدید آمد،آن را برطرف سازد،
8-اگر از تو نیکی دید،آن را در شمار و حساب آورد،
9-اگر چیزی از او طلبیدی ،عطا کند،
10-و اگر تو ساکت بودی(و چیزی نخواستی)او آغاز کند(و نیازت را بر طرف سازد)
اینها اوصاف کسی است که شایسته رفاقت و دوستی از دیدگاه امام مجتبی(ع)است:از اینها بر می آید که آیین دوستی عبارت است از:آراستن دوست،یاری رساندن،قدر شناس بودن،تقویت کردن،همکاری داشتن و در راه دوست،فداکاری و خدمت کردن.
امام علی(ع) می فرماید:مردم،جز با امتحان و آزمایش شناخته نمی شوند.پس همسر و فرزندانت را در حال غیبت و نبودنت امتحان کن و دوستت را در مصیبت و گرفتاری،و خویشاوندان خود را هنگام نیازمندی و تهیدستی….
ادامه دارد